ما....
آدم های بيکار اين حدود
ما....
ما....
شاعران بزرگ اين باديه
بر اين باوريم
که در انتهای هر سطری که پيش آمده است....
سه نقطه ی ناتمام نهاده ايم!
بر اين باوريم
که در انتهای هر سطری که پيش آمده است....
سه نقطه ی ناتمام نهاده ايم!
يعنی ....
یکی بدون پرس و جو، عاشق است!
يکی....
آلوده به آوای نور!
و من....
که در خواب سومين ستاره مانده‌ام....
چه کنم با اين همه نقطه ی ناتمام؟
"سید علی صالحی"
