خداوند بی‌نهایت
است و لامکان و بی زمان
اما به قدر فهم تو کوچک می‌شود
و به قدر نیاز تو فرود می‌آید،
و به قدر آرزوی تو گسترده می‌شود،
و به قدر ایمان تو کارگشا می‌شود،
و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک می‌شود،
و به قدر دل امیدواران گرما می‌شود...
پــدر می‌شود یتیمان را و مادر...
اما به قدر فهم تو کوچک می‌شود
و به قدر نیاز تو فرود می‌آید،
و به قدر آرزوی تو گسترده می‌شود،
و به قدر ایمان تو کارگشا می‌شود،
و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک می‌شود،
و به قدر دل امیدواران گرما می‌شود...
پــدر می‌شود یتیمان را و مادر...
برادر می‌شود محتاجان برادری را.
همسر می‌شود بی همسر ماندگان را.
طفل می‌شود عقیمان را.
امید می‌شود ناامیدان را.
راه می‌شود گم گشتگان را.
نور می‌شود در تاریکی ماندگان را.
شمشیر می‌شود رزمندگان را.
عصا می‌شود پیران را.
عشق می‌شود محتاجانِ عشق را...
خداوند همه چیز می‌شود همه کس را
خداوند همه چیز می‌شود همه کس را
اما به شرط اعتقاد؛
به شرط پاکی دل؛
به شرط طهارت روح؛
و به شرط پرهیز از معامله با ابلیس.
بشویید قلب‌هایتان را از هر احساس ناروا
بشویید قلب‌هایتان را از هر احساس ناروا
و مغزهایتان را از هر اندیشه خلاف،
و زبان‌هایتان را از هر گفتار ناپاک،
و دست‌هایتان را از هر آلودگی در بازار...
و بپرهیزید از ناجوانمردی‌ها،
ناراستی‌ها،
نامردمی‌ها!
چنین کنید تا ببینید که خداوند،
چنین کنید تا ببینید که خداوند،
چگونه بر سفره‌ی شما، با کاسه ای خوراک
و تکه‌ای نان می‌نشیند
و بر بند تاب، با کودکانتان تاب می‌خورد،
و در دکان شما کفه‌های ترازویتان را میزان می‌کند
و "در کوچه‌های خلوت شب با شما آواز می‌خواند"
مگر از زندگی چه می‌خواهید،
مگر از زندگی چه می‌خواهید،
که در خدایی خدا یافت نمی‌شود، که به شیطان پناه می‌برید؟
که در عشق یافت نمی‌شود، که به نفرت پناه می‌برید؟
که در سلامت یافت نمی‌شود که به خلاف پناه می‌برید؟
قلب‌هایتان را از حقارت کینه تهی کنید
و با عظمت عشق پر کنید.
زیرا که عشق چون عقاب است.
بالا می‌پرد و دور...
بی اعتنا به حقیران در روح.
کینه چون لاشخور و کرکس است.
کوتاه می‌پرد و سنگین.
جز مردار به هیچ چیز نمی‌اندیشد.
بـرای عشق
که در عشق یافت نمی‌شود، که به نفرت پناه می‌برید؟
که در سلامت یافت نمی‌شود که به خلاف پناه می‌برید؟
قلب‌هایتان را از حقارت کینه تهی کنید
و با عظمت عشق پر کنید.
زیرا که عشق چون عقاب است.
بالا می‌پرد و دور...
بی اعتنا به حقیران در روح.
کینه چون لاشخور و کرکس است.
کوتاه می‌پرد و سنگین.
جز مردار به هیچ چیز نمی‌اندیشد.
بـرای عشق
ناب ترین شور است و....
زندگی و....
نشاط.
فرازهائی از فلسفه خداشناسی ملاصدرا
